Podsjećanje na 9. januar 1992.
Prije trideset godina na Palama je počeo proces etničkog čišćenja, razaranja, ubijanja i genocida.
“Konstatujem da je skupština srpskog naroda usvojila deklaraciju o proglašenju republike srpskog naroda BiH dana 9. 1. 1992. i proglasila republiku srpskog naroda BiH kao federalnu jedinicu u sastavu savezne države Jugoslavije”, poručio je tada Momčilo Krajišnik.
“Od Petrova dana do današnjeg dana svetog Stefana 1992. godine srpski narod je činio jedno: jedino pripremao svoje demokratske odgovore na sve moguće demokratske i nedemokratske izazove koji su bili stavljani pred nas. Mi se zalažemo za mir”, tvrdio je Radovan Karadžić.
A ovo je definicija mira po Radovanu Karadžiću:
Četverogodišnja agresija na BiH, tokom koje je ubijeno na desetine hiljada građana BiH. Isto toliko raseljno, protjerano, mučeno, silovano. Ubijeno je i na hiljade djece. Mir koji je 1992. najavio Karadžić zaokružen je genocidom u Srebrenici u kojem je ubijeno više od 8.000 ljudi.
Početak ovog mira danas je dan za slavlje u manjem bh. entitetu.
“Imamo državu, ona je nezavisna i suverena. I nije problem da budemo tu dok se ne pripojimo drugim Srbima”, govorio je Radovan Karadžić (22. 8. 1994).
I opet kriva definicija. Trideset godina kasnije RS niti je samostalna niti nezavisna, niti dio Srbije, iako te želje ni danas nisu ugašene. Da je vojni i politički vrh RS-a pod mirom mislio na agresiju, etničko čišćenje, protjerivanje i genocid potvrdile su presude međunarodnih, ali domaćih sudova.
Oni koji su kreirali, ali i učestvovali u stvaranju onoga što se danas slavi osuđeni su na doživotne ili višedecenijske kazne zatvora. Onima koji su danas vlast u RS-u nije jasno zbog čega protivljenje obilježavanju 9. junuara. Ili su, ipak, tek samo i oni loši u definicijama.
federalna.ba